Կրակ կա սրտիս մեջ…
Երբ քո սրտում կրակ կա դու ոգևորված ես: Քո սրտում այրվում է ոգևորությունը: Ոգևորվում են շատ բաներից: Կան մարդիկ ովքեր ոգևորվում են նվեր ստանալուց, ինչ-որ տեղ այցելելուց, իսկ ես ոգևորվում եմ, երբ իմ ձեռքով ինչ-որ գեղեցիկ բան եմ կարողանում պատրաստել, քանի որ դա շատ հաճելի է: Նաև ես հասկանում եմ, երբ կրակ կա սրտի մեջ ասինքն մենք այդ պահին շատ պայծառ ենք և չափից շատ եռանդ կա մեր մեջ: Մենք այդ պահին ուզում ենք ամեն ինչին մասնակցել, ամեն ինչ հասցենլ, ուրախանալ: Դա նրանից է, երբ քո սրտում կրակ կա դու շատ եռանդուն ես, և ուզում ես մարդկանց հետ կիսվել, հայտարարել ամբողջ աշխարհին, որ ուրախ ես, որ քո սրտի մեջ կրակ կա:
Հեղինակ՝ Սվետլանա Մելքումյան
Երբևէ եղել է, երբ նայել ես հեռուն, և հիշել ես քո անցյալը: Պատկերացրել ես, թե ինչ է թաքնված հեռվում, ապագայում: Ինձ հետ շատ են եղել այդպիսի դեպքեր, երբ նայել եմ հեռու, դատարկ ճանապարհին և ինքս ինձ հարցրել, թե արդյոք այսքան ճանպարհը ես ինքս եմ հաղթահարել և անցել այն: Նայելով հեռվում սիրում են մարդիկ մտածել ապագայի մասին, իսկ ես: Ես չեմ սիրում: Սիրում եմ ապրել ներկայով ինչպես ասում են՝ ՕՐԸ ԿԳԱ ԲԱՐԻՆ ԷԼ ՀԵՏԸ: Այդ դատարկ, հեռու ճանապարհին նայում ես և մտածում ինչ է լինելու այս ճանապարհն անցնելու ընթացքում: Թափանցում է հեռուն կամաց-կամաց մոտենում, և ապագան դառնում է ներկա:
Ստեղծապտույտ ամսագիր... 