Այս տարի գարուն է իմ գյուղում մի փոքր ուշ այցելեց մեզ: Ես գարունը նրանով եմ սիրում, որ մարդկանց արթնացնում է ձմռան խորը քնից: Գարնանաը իմ գյուղում դաշտերը կանաչում են, ծառերը ծաղկում են և առվակները հոսում են սառը և մաքուր ջրով: Գարնանը նոսրացնում են ծառերը: Գյուղ են վերադառնում թռչունները: Գարնան ավետաբեր է ծնձաղիկը:
Հեղինակ` Երվանդաշատի դպրոցի, 6-րդ դասրանի սովորող, Հենրիկ Շահինյան
Իմ երազանքն է, որ ես լավ սովորեմ: Ճիշտ է, ես լավ եմ սովորում, բայց կան առարկաներ, որոնցից թուլանում եմ: Ես օրինակ` առարկաներիցսիրում եմ մայրենին, եկեղեցու պատմությունը և ռուսերենը: Ես նաև երազում եմ դառնալ բժշկուհի, որ բուժեմ հիվանդներին: Բայց բժիշկ դառանալու համար ինձ պեք է գիտելիք, որը ես քիչ ունեմ:
Հեղինակ` Երվանդաշատի դպրոցի, 4-րդ դասրանի սովորող, Աղաբեկյան Լուսինե
Սովորելը մարդու կյանքում ամենալավ բանն է: Դա մարդու կյանքում շատ կարևոր է: Եթե սովորես ամեն ինչի կհասնես: Ես սիրում եմ սովորել: Եթե սովորես մինչև կյանքիդ վերջ քեզ պետք կգա: Նա ամեն վարկյան քեզ նորից կօգնի: Մարդը գերազանցիկ լինելու համար պետք է ձգտի սովորելուն: Մարդ իր կյանքի ամենամեծ մասը անցկացնում է դպրոցում:
Հեղինակ՝ Երվանդաշատի դպրոցի, 3-րդ դասրանի սովորող, Հովհաննիսյան Սահակ
Փրկել, թե չփրկել…Այս կյանքում բոլորս ապրում ենք լավ, թե վատ, աղքատ, թե հարուստ, բայց ապրում ենք և կարծում եմ, որ այս կյանքում բոլորն էլ սխալվում են: Բոլորս էլ սխալվում էնք, ընկնում և դրա համար են ստեղծվել օգնություն և փրկել բառերը: Ամեն անգամ, երբ ես տեսնում եմ մարդ, ով օգնության կարիք ունի ես առանց մտածելու օգնում եմ նրան: Ճիշտ է, հիմա կասեք, թե պետք է չօգնենք, որ նա իր ուժերով հասնի իր ուզածին, բայց կարելի է մի փոքր օգնություն, որ այդ մարդը զգա, որ կողքի մարդիկ իր կողքին են: Մարդուն պետք է օգնես, փրկես: Փրկություն, երբ մարդ վտանգի մեջ է, դու պետք է թողնե՞ս, որ նա իր ուժերով դո՞ւրս պրծնի: Իհարկե ոչ, քանի որ դա այն դեպքն է, որ պետք է անպայման փրկես, օգնես:
Հեղինակ՝ Սվետլանա Մելքումյան
Շարժվել է պետք…Պետք չէ նստել տանը և խաղալ համակարգիչներով կամ էլ ուղակի նստել: Դուրս եկեք դուրս, խաղացեք Ձեր բակային ընկերների հետ: Շարժվեք…Ազատությունը այնքան լավ բան է, երբ դու ազատ ճախրում ես երկնքում: Անշարժ լինելը շատ վատ բան է, դու չես կարողանում շարժվել, վազել, քայլել: Պտկերացրեք մի պահ դուք անշարժ եք, ահավոր է չէ՞: Պետք է շարժվես, որ կարողանաս գրկել մայրիկիդ, հայրիկիդ: Այդ ամենի համար պետք է շարժվել, ազատ ճախրել: Շարժվել…Շատ լավ բան է շարժվելը: Չնայած, որ մեր հասարակության կեսը անշարժ է:
Հեղինակ՝ Սվետլանա Մելքումյան
Շարժվել է պետք… Մարդ անպայման պետք է լինի ընկերասեր, հետաքրքրասեր, կատակասեր, ուրախ, պայծառ, խելացի… Ինչու°, ասեմ, որովհետև հաստատ մեզնից ոչ ոք չի ցանականա մահանալ առանց կյանքի իմաստը հասկանալու: Ես սիրում եմ շարժվել և իմ կյանքը շատ հետարքիր է: Ես չեմ հասկանում, թե ինչպես են այն մարդիկ ապրում առանց շարժվելու, առանց ընկերների, առանց ժպիտի… Ինձ թվում է, որ այդպիսի մարդիկ չեն էլ հասկանում, երբ մահանում են,որովհետև նրանց հոգին միշտ էլ մեռած է եղել:
Հեղինակ` Գոհար Արղության
Պետք է շարժվես, որպեսզի ինչ-որ բանի հասնես: Առանց շարժվելու, առանց որևե գործ անելու մենք չենք կարող որևէ բանի հասնել: Շարժվելն ընդհանրապես հրաշք բան է, ինչպես ջուրն ու ընտանիքը՝ դրա ապացույցն է այն պատկերացումը, թե ինչ ահավոր կլիներ եթե Աստված չշնորհեր մեզ շարժվելու ունակությունը:
Եթե մենք չշարժվենք՝ չի շարժվի ԱՇԽԱՐՀԸ ԵՎ ԿՅԱՆՔԸ:
Հեղինակ` Արամ Պետրոսյան
Ես երազում եմ լինել գերազանցիկ։ Ես գերազանցիկ եմ, բայց գերադասում եմ, որ ավելի լավ սովորեմ, որովհետև գիտեմ, որ լավ սովորելը մարդուն կօգնի։ Երազում եմ պարուհի դառնալ և նաև երգչուհի։
Հեղինակ՝ Երվանդաշատի դպրոցի, 3-րդ դասարանի, Գորոյան Սաթենիկ
Ինձ համար ամենաթանկ բանը հայրենիքն է։ Զինվորները Սահմանին կանգնած մեզ են պաշտպանում թշնամիներից։ Երեխաները փոքր ժամանակ իրենց մանկությունն են վայելում, հետո, երբ մեծանում են, գնում են բանակ ծառայելու։ Հայերը շատ քաջ են։ Նրանք կռվում են, որպեսզի հետ բերեն մեր հողերը, որպեսզի թուրքերը չմտածեն, որ հայերը հանձնվում են։
Հեղինակ՝ Երվանդաշատի դպրոցի, 6-րդ դասրանի սովորող, Ղազարյան Հայարփի
Գարունն իմ գյուղում շատ հետաքրքիր է անցնում։ Երբ ծաղկում են ծառերը կարծես ողջ գյուղը ծաղկում է։ Գարնանը ծաղկում է նաև ավետաբեր ձնծաղիկը։ Գարնանը գյուղացիները սկսում են մեղվի նման աշխատել։ Գարնանը, երբ բարձրանում ենք Երվանդ թագավորի արձանի մոտ, շատ հետքրքիր ու գեղեցիկ տեսարան է բացվում։ Ծաղկած ծառերը վերևից նայելիս, կարծես ձյուն լինի ծառերի վրա։
Հեղինակ՝ Լիլիթ Ստեփանյան
Ստեղծապտույտ ամսագիր... 